egtemaii74

۲۴ مطلب در فروردين ۱۳۹۹ ثبت شده است

برای شناخت گوسفند نژاد افشاری و گوسفند نژاد سنجابی مطالعه این مقاله را از دست ندهید.

گوسفند نژاد افشاری

گوسفندان افشاری از نژاد دام زنده گوشتی می باشد. رنگ آن از طیف قهوه ای روشن تا تیره و به ندرت پشم آن ها سفید خواهد بود. رنگ گوسفندان بالغ افشاری، یکدست و به شکل قهوه ای متمایل به قرمز یکدست می باشد.
به گونه ای که رنگ پشم آن ها بدون لکه است. رنگ بدن بره هنگام تولد قهوه ای متمایل به سیاه بوده که با افزایش سن رنگ بدن روشن تر خواهد شد.

مشخصات ظاهری گوسفند نژاد افشاری

گوسفندان افشاری حجیم می باشد و دنبالچه دارای پشم، فاقد چربی می باشد. باید گفت برجستگی های ناحیه دنبالچه از نمای کناری به وضوح قابل مشاهده نیست. دنبالچه در گوسفند زنده از دنبه طویل تر است. گوسفندان افشاری بلند قد هستند و در محققان در تحقیقات انجام شده نشان دادند، ارتفاع کمر این گوسفندان بلند می باشد. به طوری که از فضاهای تنگ نمی توانند عبور کنند. ظرافت و قدرتمند بودن دست و پاهای گوسفندان افشاری به آن ها کمک کرده تا به راحتی بتوانند از مناطق کوهستانی عبور کنند.

سطح پشت گردن، دنبال و دنبالچه دارای پشم می باشد. اما زیر گردن، زیر شکم و دست و پا فاقد پشم بوده و از موهای زبر و تیره رنگی تشکیل شده است کیفیت پشم این نژاد از دام های زنده در مقایسه با سایر گوسفندان بومی استان متفاوت می باشد. الیاف گوسفندان افشاری مشابه گوسفندان مغانی، قزل و بختیاری است. پشم دام های افشاری ضخیم و در صنعت قالی بافی استان زنجان کاربرد دارد.

پراکندگی گوسفند نژاد افشاری

پراکنش این دام ها در استان های زنجان، قسمتی از استان های آذربایجان غربی و شرقی همچنین استان کردستان می باشد. جمعیت آن ها بیشتر از یک میلیون راس خواهد بود. شکل گوش در این نژادها به صورت افتاده و بزرگ است اما برخی از گوسفندان افشاری فاقد گوش یا نیم گوش هستند. قوچ و میش های زنده از نژاد های افشاری فاقد شاخ می‌باشند. اکثرا بینی های موجود در قوچ ها انحنا داشته ولی بینی میش ها صاف می باشد. گردن در میش ها دراز اما در قوچ ها قوی و ضخیم است. دنبه در گوسفند افشاری به شکل سفره‌ای و پهن بوده و وزن آن ها سنگین می باشد.

وزن آن ها در سنین مختلف متفاوت است. که به شرح زیر میباشد:

  • میانگین وزن تولد بره نر: ۳۵/۴ کیلوگرم
  • میانگین وزن تولد بره ماده: ۴ کیلوگرم
  • میانگین وزن پایان شیرخوارگی بره نر: ۵/۲۹ کیلوگرم
  • میانگین وزن پایان شیرخوارگی بره ماده: ۵/۲۶ کیلوگرم
  • میانگین وزن پشم سالانه تولیدی در بره نر: ۶۴۱ گرم
  • میانگین وزن پشم بره سالانه تولیدی در ماده: ۴۷۸ گرم
  • میانگین وزن شش ماهگی بره نر: ۲۴/۴۱ کیلوگرم
  • میانگین وزن شش ماهگی بره ماده: ۷/۳۸ کیلوگرم

گوسفند نژاد سنجابی

نژاد این گوسفندان گوشتی- پشمی است. رنگ پشم گوسفندان زنده سنجابی به رنگ آن سفید یا نخودی می باشد. البته نواحی چون: گوش ها، قسمتی از گردن و دست و پاها دارای لکه های قهوه ای هستند. این گوسفندان در نواحی شمالی کشور به ویژه در مناطقی چون: کوه شاه کوه و رودخانه قره سو، قصبه و روانسر و در قسمت شرق کشور در نواحی مانند: کوه زنگلیان‌ کوه کماجار، کوه ویس ،کوه خورین ساکن هستند. این دام در نواحی غربی و جنوب کشور نیز زیست می کنند. حد غربی شامل :کوه‌های ‌ولد بیگی، کوه بنی گز، ده‌های ونه رنگینه گوران، تختگاه، مله بگلر می باشد. شش کیلومتری شمال جاده کرمانشاه – قصر شیرین، کوهستان‌های برزه و چنار نواحی هستند که گوسفندان زنده سنجابی در آن جا ساکن می باشند.

مشخصات ظاهری گوسفند نژاد سنجابی

گوسفندان سنجابی جثه ای بزرگ دارند و اکثر ان ها دنبه دار خواهند بود. طیف رنگ بدن آن ها بین قهوه‌ای روشن تا قهوه ای تیره متغییر بوده، و بدن از پشم بلند و نسبتأ سفید و ضخیمی تشکیل شده است. گوسفندان سنجابی از لحاظ تولید گوشت و پشم مرغوب بسیار شهرت یافته اند. قوچ های آن ها بسیار شیرده می باشند. از نظر وزنی به شرح زیر هستند:

  • وزن در هنگام تولد: 5/4 کیلوگرم
  • میانگین وزن شیری در هر گوسفند سنجانی: 24 کیلوگرم
  • میامگین وزن پشم برداشت شده ار هر گوسفند سنجابی: 5/2 کیلوگرم

منبع: دامداران پاک

  • mobail74 sara

تب برفکی ، یک بیماری ویروسی و عفونی است که جمعیت گاو، گوسفند و بز را مورد هجوم قرار می دهد. تب شدید و ایجاد تاول هایی در سطح زبان و پا از جمله شاخص ترین علائم این بیماری است. این تاول ها به تدریج گسترش یافته و در نهایت پاره می شوند. از سایر علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • بی اشتهایی
  • کاهش شیر
  • ورم پستان حیوان
  • مشکل تنفسی
  • افسردگی و گوشه گیری حیوان

تب برفکی

ویروس ایجاد کننده این بیماری به طرق مختلف به بدن حیوان راه می یابد. پس از ورود به سلول میزبان سریعاً تکثیر شده و به همین دلیل بیماری تب برفکی سرعت شیوع بالایی دارد. ذرات آلوده موجود در هوا، غذای آلوده، تجهیزات آلوده و … از جمله راه های انتقال بیماری یاد شده هستند. از این رو کنترل آن بسیار مهم به نظر می رسد.

راه های کنترل بیماری تب برفکی 

  • قرنطینه حیوانات بیمار   
  • اجرای دقیق برنامه واکسیناسیون  
  • معدوم سازی حیوانات بیمار در صورت نیاز  
  • مراقبت و دقت در نقل و اناقال و خرید حیوانات جدید   

واکسن درمان بیماری  

این واکسن با هدف مقاوم و ایمن ساختن حیواناتی از قبیل گاو، گوسفند و بز در برابر بیماری تب برفکی به کار گرفته می شود. واکسن فوق از نوع سوسپانسیون کشته و نحوه تزریق آن زیر پوستی است. لازم به ذکر است که دوز استفاده از آن در حیوانات مختلف، متفاوت است؛ به نحویکه گاوهای اصیل با وزن بیش از دویست کیلوگرم، پنج میلی لیتر دریافت می کنند.

اما گاوهای بومی با وزن کمتر از دویست کیلوگرم، نصف این مقدار دریافت می کنند. دوز مصرف برای گوسفند و بز نیز معادل یک میلی لیتر می باشد. مکان تزریق واکسن در حیوانات یکسان نیست و به شکل زیر می باشد:

  • گاو؛ غبغب یا یک سمت گردن  
  • گوسفند؛ پشت کتف  
  • بز؛ پشت کتف  

مهم ترین نکات تزریق واکسن تب برفکی  

  • تهیه واکسن از مراکز شناخته شده و معتبر  
  • تهیه واکسن دارای تاریخ مصرف  
  • تهیه واکسن طبق تجویز دامپزشک  
  • تزریق واکسن توسط دامپزشک  
  • تکان دادان بطری واکسن قبل از استفاده  
  • استفاده از سرنگ های استریل   
  • ضدعفونی کردن سرنگ های غیراستریل با جوشاندن بیست دقیقه ای در آب   
  • ضدعفونی کردن سرنگ های غیراستریل با اتوکلاو کردن  
  • جدا کردن دام های آلوده از سالم  
  • اجرای واکسیناسیون برای دام های سالم  
  • عدم تزریق عضلانی واکسن تب برفکی  
  • تزریق دوباره واکسن پس از یک ماه در دام هایی که برای اولین بار آن را دریافت می کنند.
  • عدم تزریق همزمان واکسن تب برفکی با واکسن های ویروسی   
  • در صورت نیاز به تزریق همزمان واکسن تب برفکی با واکسن های ویروسی این کار در دو نقطه انجام شود. 
  • جلوگیری از یخ زدگی واکسن  
  • نگهداری واکسن در دمای چهار الی هشت درجه سانتی گراد  
  • عدم تزریق در دام های مبتلا به بیماری های مختلف از قبیل سل، کپلک و …    
  • عدم تزریق واکسن در دام های مبتلا به فقر غذایی 
  • عدم تزریق واکسن در دام هایی با سن کمتر از چهار ماه  
  • عدم تزریق واکسن برای دام های آبستن  
  • منبع: دامداران پاک
  • mobail74 sara

 

تاریخچه پرورش گوسفندان در افغانستان به نه هزار سال پیش باز می گردد .

در کشور افغانستان در حدود 30 میلیون هکتار زمین به صورت علفزار وجود دارد .

دامنه های کوه هندوکش درسرزمین افغانستان از بهترین و کارآمد ترین چراگاه ها برای پرورش دام ها به شمار می آیند .

در کشور افغانستان انواع متفاوتی از گوسفندان با نژادهای مختلف وجود دارد . از جمله این نژادها می توان به نژاد گوسفندان دنبه دار و فاقد دنبه چونه ترکی و عربی اشاره نمود .

گوسفند قره قل از مشهورترین گوسفندان در افغانستان است که به صورت گسترده در این کشور پرورش داده می شود که از پوست این گوسفندان برای ساخت کلاه استفاده می شود .

باید به این نکته اشاره کرد که در کشور افغانستان از تمامی چراگاه ها در تمامی مناطق برای پرورش گوسفندان استفاده می شود و دولت نظارتی بر این چراگاه ها ندارد .

در کشور افغانستان گوسفندان در حدود 9 ماه به چرا برده می شوند و 3 ماه باقی مانده را از خوراک هایی که جیره نموده اند، استفاده می کنند .

انواع گوسفندان افغان

انواع گوسفندان دنبه داری که در این کشور پرورش داده می شوند، به صورت زیر هستند :

1 – گوسفند قره قل

2 – گوسفند گدیک

3 – گوسفند هزاره گی

4 – گوسفند قندهاری

5 – گوسفند بلوچی

6 – گوسفند غلجای

از پرورش گوسفندان محصولات با ارزشی به دست می آید . از جمله این محصولات می توان به کلاه، قالی، نمد، روده و … اشاره نمود که این محصولات ویژگی های منحصر به فردی دارند .

منبع: دامداران پاک

  • mobail74 sara

 

همانگونه که می دانید هر چه بیماری در بین گوسفندان افزایش یابد، مرگ و میر گوسفندان نیز بیش تر می شود و در نتیجه سود آوری پرورش گوسفندان کاهش خواهد یافت.

شاید تا کنون مسمومیت های زیادی در گوسفندان دیده باشید. اما بدترین آن ها مسمومیت مس است که این مسمومیت در اثر مصرف زیاد مس در مواد غذایی و در طولانی مدت به وجود می آید که می تواند سبب مرگ گوسفند شود .

 

مسمومیت مس در گوسفند زنده

در واقع باید گفت که مسمومیت مس در گوسفند زنده به این معنا نیست که گوسفند حتما مس خورده باشد بلکه یک نوع اختلال متابولیکی است که در مدت زمان طولانی باعث ورود مس به داخل کبد می شود .

بر اثر روش های زیر مس به داخل بدن گوسفند انتقال داده می شود :

  • شرایط بد آب و هوایی
  • مشکلات محیط زیستی
  • فقیر بودن مرتع
  • استفاده نمودن از اسپری های ضد قارچی که حاوی مس هستند .
  • استفاده کردن از گیاهان مرتعی که حاوی کودهای شیمیایی هستند .

مسمومیت مس به دو صورت حاد و مزمن رخ می دهد که نوع حاد آن ممکن است به علت خوردن مس بین 20 الی 100 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن گوسفند رخ می دهد .

علائم تشخیص بیماری مسمومیت گوسفند زنده

  • رنگ پریدگی
  • قرمزی ادرار گوسفند
  • کم اشتهایی
  • بی حالی
  • یرقان
  • تشنگی زیاد

در هنگام مشاهده علائم این بیماری در گوسفندان، حتما به دامپزشک مراجعه کنید .

منبع:دامداران پاک

  • mobail74 sara