همانطور که می‌دانید، بیت کوین و نسخه اول اتریوم با سخت افزار های محاسباتی (دستگاه ماینر) قابل استخراج هستند؛ اما استلار از مکانیزم اجماع اثبات کار استفاده نمی‌کند. این شبکه برای تایید تراکنش‌ها و تولید بلاک از مکانیزم مخصوص به خودش، یعنی؛ پروتکل توافقی استلار (Stellar Consensus Protocol) استفاده می‌کند. در این روش، از تایید تراکنش تا تولید بلاک چه روندی طی می‌شود؟
پروتکل توافقی استلار(SCP)
مانند اکثر ارزهای دیجیتال، تمام جزئیات تراکنش های استلار بر روی بلاک چین آن، در دفتر کل عمومی ذخیره می‌شود و هر کسی قادر است آن را مشاهده کند؛ در بازارهای مالی متمرکز، تمام اطلاعات در سرورهای مرکزی بانک ها و امثال آن جمع آوری می‌شود اما در پروژه Stellar قضیه متفاوت است. این اطلاعات، بین سرورهای غیر متمرکز در بین اعتبارسنج های شبکه استلار کل جهان تقسیم می‌شود. تمام تصمیمات از جمله تایید یا رد تراکنش ها بین گره های پیوسته (سرورها) گرفته می‌شود. مدت زمان رسیدن به این اجماع ۵ ثانیه است. که نسبت به سایرین، سرعت بدی نیست.
